(Şairin Peygamber adlı manzum oyunundan bir bölüm )
Kadın, kadın?! Onu duymak, duyurmak isterken
Yakar düşüncemi bir şule, bir zehirli diken
Bütün hayatı çiçeklendiren fakat o. niçin,
Niçin ezilsin o, bilmem niçin sürüklensin?!
Kadın-güneş, çocuk-ay, nuru ay güneşten alır
Kadınsız ülke çabuk mahvolur, zavall kalır
Kadın elile fakat bahtiyar olur şu cihan
O bir melek.. onu takdis eder büyük Yaradan
O pek sevimli, güzel, ince, nazlı bir hilkat
Onun ayakları altındadır fakat Cennet:
Kadın gülerse şu ıssız muhitimiz gülecek
Sürüklenen beşeriyet kadınla yükselecek.
Yorum bırakın